Η Ελλάδα αναμφισβήτητα διαθέτει μία από τις πιο μακρόχρονες οινικές ιστορίες παγκοσμίως, καθώς το κρασί ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού από την αρχαιότητα. Μπορεί η Ελλάδα να μην ήταν η πρώτη χώρα που παρήγαγε κρασί, όμως μπορεί να αποδοθεί στους αρχαίους Έλληνες η ανάπτυξη ενός οινικού πολιτισμού που περιλαμβάνει όλες τις πτυχές του κρασιού: καλλιέργεια, οινοπαραγωγή, νομοθεσία, εμπόριο και φυσικά την τέχνη της κατανάλωσης του κρασιού.

Τα ελληνικά αμπελοτόπια παίζουν κομβικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας ευρείας γκάμας μοναδικών και διαφορετικών κρασιών, όπως είναι τα ελληνικά. Σε γενικές γραμμές, τα ελληνικά αμπελοτόπια χωρίζονται στις εξής τέσσερις μεγάλες κατηγορίες, τα ορεινά και ημιορεινά, τα παραθαλάσσια, τα ηπειρωτικά και τα ηφαιστειακά.

Η ελληνική οινική παραγωγή σήμερα, αν και συνεχίζει μια μακρόχρονη παράδοση αιώνων στην τέχνη της οινοποίησης, χρησιμοποιεί σύγχρονες οινολογικές, οινοποιητικές και τεχνολογικές μεθόδους. Αξιοποιείται έτσι, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τόσο η μοναδικότητα των γηγενών ποικιλιών του ελληνικού αμπελώνα, όσο και η εμπειρία και η επιστημονική γνώση των ανθρώπων, που μοχθούν για να δημιουργήσουν τα σύγχρονα ελληνικά κρασιά.

Τα σύγχρονα ελληνικά κρασιά είναι πραγματικά ευρωπαϊκά κρασιά. Δεν είναι απλώς θέμα καταγωγής, αλλά θέμα στυλ και ποιότητας. Υπό αυτό το πρίσμα, τα ελληνικά κρασιά δεν είναι απλώς ευρωπαϊκά, αλλά εντάσσονται στα καλύτερα ευρωπαϊκά κρασιά, συνυπάρχοντας με τα ιταλικά, τα ισπανικά, τα γαλλικά, τα πορτογαλικά, τα γερμανικά και τα αυστριακά κρασιά.

Μία σημαντική πτυχή που ενισχύει την μοναδικότητα των Ελληνικών κρασιών, είναι η αξία τους και η εξαιρετική σχέση τιμής ποιότητας. Η κορυφαία ποιότητα τους τα καθιστούν μία εξαιρετικά συμφέρουσα επιλογή. Υπάρχει ένα μεγάλος αριθμός Ελληνικών κρασιών, τα οποία αν προέρχονταν από περισσότερο καταξιωμένες χώρες, θα κόστιζαν δύο ή τρεις φορές περισσότερο.

Η Ελλάδα είναι σχετικά μικρή χώρα, μιλώντας ειδικά από πλευράς οινοπαραγωγής, με έκταση αμπελώνα που καταλαμβάνει τα 615.000 στρέμματα αμπελώνων. Η έκταση των αμπελώνων είναι σταθερή την τελευταία δεκαετία, αν και προβλέπεται μικρή αύξηση τα επόμενα χρόνια. Ο αριθμός των αμπελοκαλλιεργητών είναι περίπου 180.000, που αποτελεί περίπου το ένα πέμπτο των ιδιοκτητών γης που ασχολούνται με την γεωργία.